Geç kaLmisiz😔

[MeLoDy]

Onunla denk geldiğimizde her şey için çok geçti.
Yaşanılacak her şey yaşanmış.
Bitmemesi temenni edilen Tüm duygular bitmiş , güven duygusu başka başka insanlarda ziyan olmuştu.
Renk renk çiçekler yapraklarını dökmüş , ılık bir sonbahar havası hakimdi.
Aynı hisleri , aynı duyguları paylaşan ama birbirine geç kalan iki insandık.
Ona bakarken kendimi görüyordum.
Belki de o yüzden onu bu denli seviyordum.
Uzaklara , çok uzaklara gitme isteği uyandırıyordu bende.
Yüzü güldüğünde ise çocuklaşıyordum.
Elini tutup götürmek istiyordum onu.
Caddelerde koşmak , salıncakta sallanmak , şarkılar söylemek , şiirler okumak , yemekler yapmak , dizinde uyumak istiyordum elini hiç bırakmadan..
Kalp ritimlerim değişiyordu onunla bu hayalleri kurarken bile.
Elimi tutsa..
Elimi sıkıca tutsa , benimle gelse delirirdim sanırım , mutluluktan..
Ama dedim ya , sevmek , birbirini tamamlamak yetmiyor bazen.
Ona bakarken asla biz olamayacağımız aklımın hep bir köşesinde yer etmişti.
Bir gün elimi sıkıca tuttu.
Gözlerimin içine baktı.
Yuva gibi , baba gibi , dağ gibi , deli bir aşık gibi baktı.
Avucumun içinden öptü ve dilinden şu cümleler döküldü ;
İzzet Günay'ın Türkan Şoray'a dediği gibi…
Sevgi de yetmiyormuş, çok eskiden rastlaşacaktık..!